Mustafa Kemal Atatürk

Sonsuzluğa....



Fotoğrafların devamı için tıkla: http://bit.ly/BilinmeyenAtatürkFotograflari

Geçmişten bugüne olduğu gibi; bugünden yarına da 
kimsenin Mustafa Kemal Atatürk'ü sevmekten korkmadığı; sevdiğini söylemekten kaçınmadığı 
ve
daha nice yeni kuşakların özgürce Atatürk ve eserlerini tanıyarak sevebildiği günlerimizin olması dileği ile...

Yorumlar

Yorum Gönderme

Sen de kelimelerini benimle paylaşabilirsin.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kırmızı Karavan

Resim
Hayallerimiz olmadan yaşayabilir miyiz?
Daha minicik ellerimizle okul çantamızı kaldırmaya çalıştığımız zamanlarda başlarız hayal kurmaya.  Bir kız çocuğu, şehre gelen sirkin büyüsüne kapılıp akrobat olmak isterken, onunla aynı paraleldeki bir başka küçük kız, gözlerini kapatıp okula gidebileceği günleri düşler.
Düşler, düşler, düşler.
 Dil, din, yaş, ırk, cinsiyet... Hiçbir yafta önem teşkil etmez hayallerde.  İhtiyaçtan ya da büyüsünden dolayı yaratılır onlar insanların kendine özel dünyalarında.  Düşüncesi bile yeterlidir sahibini mutlu etmeye.  Üstüne bir de gerçekleşse...

Kırmızı karavan... Kırmızı bir kamyon hayalinin zamanla mutasyona uğrayarak vardığı nokta. Sahibesini özgür, huzurlu ve mutlu kılan küçük bir hayal.  Tüm dünyayı dolaşabileceği, içinde büyüttüğü insan sevgisine sevgi ekleyebileceği mütevazi bir dilek. Katlar, yatlar değil küçük kırmızı bir karavan Dayatılan'ın gönlündeki.
Onun özlediği,  küçüklüğünden beri hayalini kurduğu dünyaya açılan bir kapı aslında k…
devam et...

Nazım Hikmet Ran Sevgisi

Resim
Nazım Hikmet'in son zamanlarından...
& 
Vera Tulyakova & Bedri Rahmi Eyüboğlu



*** Bedri Rahmi Eyüboğlu, onu bırakıp da giden can dostu Nazım'ın ardından şöyle der: 
"Yiğidim aslanım burda yatıyor..."
şu sılanın ufak tefek yolları
ağrıdan sızıdan tutmaz elleri
tepeden tırnağa şiir gülleri
yiğidim aslanım burda yatıyor.


bugün efkarlıyım açmasın güller
yiğidimden kara haber verirler
demirden döşeği taştan sedirler yiğidim aslanım burda yatıyor.
ne bir haram yedim ne cana kıydım ekmek kadar temiz su gibi aydım hiç kimse duymadan hükümler giydim... yiğidim aslanım burda yatıyor...
mezar arasında harman olur mu onüç yıl hapiste derman kalır mı azrail aç susuz canın alır mı yiğidim aslanım burda yatıyor...
***

devam et...

Aydın BOYSAN

Resim
Nasıl da tatlı bir insan!
Kendi kanımdan olsa daha fazla sevemezdim, o derece vurgunum üstadımıza!
Büyük, küçük demeden herkesin karşısında saygıdan önünü ilikleyen bir insana vurgun olmamak zaten neyime! Hele ki bu devirde.

Kitapları, kitaplarında yer verdiği anıları...
Ne de güzel anlatıyor bir bir her şeyi. Okurken kendimi onun doğduğu yıllardan, bugüne kadar seyahat halinde buluyorum. Anıları anılarım, annesi annem, oynadığı oyunlar oyunum, yediği dayak dayağım oluyor... (Tabii ki Abanoz anılarına sadece seyirci kalıyorum :))
Anı demekle geçmemek lazım, her biri tarih dersi kıvamında okuruna bir şeyler öğretiyor, veriyor. Hele ki günümüzün gençlerinden biri olarak ben o zamanları hayretle okuyorum. Bir de hayata bakış açısı ve görüşleri; başarıları ve sitemleri... Herkesin, özellikle de genç neslin tanıması gereken biri.

Ve,
Rakı.

Aydın Boysan deyip de onun sohbetinden, rakı tutkusundan bahsetmemek olur mu hiç?
En büyük hayallerimden birisidir sofrasında oturup saatlerce onu dinl…
devam et...

Kalbi Kırılmış Kadın

Resim
kalbin kırıldığında neler yapabilirsin?

asil durmak istiyorsan ve becerebilirsen kendi kendini yemekten başka bir şey yapamazsın bir süre. bu iyi bir şey mi her zaman? hayır. 
zira bazen savurman gerekir içindeki nefreti. O kırgın, kırılmış cam kırıklarını saplaman lazım gelir bir bir camı kıranın iki kaşının ortasına. 
işe yarar mı? kısmen. 
tam olarak geçiremese de kırgınlığını, hafifletir yükünü. 
kıran mı? 
o hiçbir şey anlamaz senin saldırından, üstüne bir de suçlu çıkarsın.
sensindir onun hayatını zindan eden. herkes de bunu bilir kendisi böyle bildiğinden.
sonrasında bir de anlaşılmamanın kırgınlığı; damlaya damlaya küveti delen su damlası gibi. 

iyisi mi, kırıldığında aklına gelecek ilk şey "daha fazla kırılmayacağım, en azından aynı kişi tarafından" olsun.
derler ya herkesin sende bir kotası olmalı diye..
tamam işte. o kotaya bak, kıranı seç, yavaş yavaş indirge kotasını. 
kota dışına da yol ver. 
melankoli zaman zaman iyidir ama fazlası bünyeye zarar. işine yaramayanı, üstüne k…
devam et...

Züğürt Tesellisi

Resim
bu bir gönderme yazısı, araftan, hem de sana.

okuman ya da okumaman...
mühim olan bu değil.
zaten bana tüm bunları yazdırmanın telafisi,
bilmem kaç vuruş harfi okumanla olcak iş değil.
...

bunu oku istiyorum, oku ve bil halimi...
beklemediğim duygular hakim şu sıra bana:
hayal kırıklığı.
bir fikrin var mı bu duygumun nedeni hakkında?
...
gitmen benim için en doğru şeyken,
boşluğun var dünyamın bir köşesinde.
ne de çok sevdirmişsin bana kendini.
dostluğun mu aradığım yoksa sırtımdaki bıçak mı bana seni hatırlatan?
önemi kalmadı aslında,
ne de olsa hayal kırıklığım artık adınla yaşayan.
...
en çok da canımı ne yakıyor biliyor musun?
sen bu denli acımasızca beni kandırıp-
bir hiç uğruna beni sırtımdan vurup harcarken;
bir de kendimi bu kadar kaybolmuş hissetmeme sebep olmuşken,
ben oturmuş burada, bunca zaman sonra hala seni özlüyor,
güvendiğim birinin daha kaybına alışıyorum.
resmen büyüdüm derken  kendimi bir kez daha aptal hissediyorum.
aptal ve kötü kalpli,
yani herkes gibi...
...
d…
devam et...

Hayat Ağacı

Resim
Kocaman kalabalığa tepeden bakan  kocaman binaların arasında,  kocaman beklentiler ve hayaller var gerçekleşmeyi bekleyen.  Bir de küçücük titrek kalbimiz  ve  kalbimizle köşe kapmaca oynayan beynimizle biz varız,  bir yılımızın aslında bir salise olduğu ömrümüzde... Sahi,  hayat bu denli kısayken, beyhude geçen yıllar, yıpranmalar niye? Ne dersin?  Bir hiç uğruna,  hiçlerimizi feda ederek hiçe dönüştüğümüzü itiraf edelim mi hep birlikte?
 Bir adam tanıyorum, sevmişti bir kadını.  Öyle böyle bir aşk değil bu,  nam-ı diğer ibadetimsi aşktı yaşadığı.  Ama an geldi ve unutuverdi o çok sevdiği kadınını. Kandı  ve kapıldı simsiyah saçları belinin gamzesine değen dünyalar güzeli bir dilbere. Tek bir an,  tek bir saniyeyle değişti önündeki yıllar.  Sahi,  bu kadar kolay mıydı kendine çizdiğin geleceği saptıracak hislerle bir başka dala savrulmak?
Bir kadın tanıyorum, hırsı, östrojeninden sebep olan naifliğini bile köreltmiş. Uydurmuş bir kariyer kılıfı, kendini çaldığı minareyle paranın esi…
devam et...

(Ç)Alıntı Blog

Resim
Dün gece paylaştığım son yazımın ardından uzun zamandır bakmadığım istatistiklerime bir göz atayım dedim. Gelen blog kanallarından birinin adı hoşuma gitti ve tıkladım. Yazdıkları da ilgimi çekince genel olarak bir göz gezdirdim. Derken, orada kendi yazımı gördüm:Hayal. Bende ki adıyla Kırmızı Karavan, sevgili Dayatılan için yazdığım yazı.
BenimHayat Ağacı'm ve onun Hayat Ağacı Benden Tanıştır Benimle ve ondan Tanıştır Bizi Ben diyorum Nereye Varırsa (Lorensa), ve o diyorNereye Varırsa

Bu da onun bir yazısı, nasıl-ne yazdığına-alıntılara dair: Yazıyorken
Benim, yazılarımın bu sayfada olduğuna dair ne bir bilgim var; ne de herhangi bir yazımın altında ismim. Bu yüzden ilk karşılaştığımda düşündüğüm, iyi niyetle,  "belki de alıntı blogudur" fikrim değişti.
Bir de bazılarının orjinal metninden biraz sıyrıldığını görünce dedim ki: alıntı ile çalıntı arasında çok ince bir çizgi var ve bu çizgi aşılmış. Blog sahibine yorum ve mail yoluyla ulaştım-daha yanıt alamadım; umuyorum …
devam et...

ben sana hiç aşık oldum mu?

Resim
sen hiç benim tarafımdan sevildin mi? bilir misin benim aşık olduğum adam olmak ne demek? baksan tanır mısın benim gözümde gördüğün kendini?  tenimle tanıştıktan sonra inanabilir misin benden önce sana dokunan ellere? saatin işlevini yitirmez mi bana sarıldığın saniyelerde? sesim kulaklarını, kokum burnunu esir almaz mı gitsem bile?
sessizsin...

ben seni hiç öptüm mü?
bilir misin seni öptüğüm an dudakların neyi haykıracak? sanır mısın üstünden zaman geçse de zihnin beni unutacak? gözlerime gözlerini bir diksen,
ah! ayırabilir misin onları yeniden gözlerimden? izin verir misin senden vazgeçmeme,
becerebilir misin git demeyi şefkat bulduğun bu gözlere?
konuşmuyorsun...

sen hiç bana sahip olabildin mi? yaşadın mı benim gözümde yek olma garantisini?
olabildin mi her şeyim?
döndürebildin mi dünyamı kendi etrafında?
her şeyi bırak ve şunu söyle,
sen hiç bilir misin benim uğruna sayfalarca yazı yazdığım insan olmak ne demek?
söylesene,
haberin oldu mu?
ben sana hiç aşık oldum mu?


dinle

devam et...

Şafak Pavey: Sarılmak

Resim
Şafak Pavey...
Ondan bahsetmeye başlarken "Uluslararası Cesur Kadınlar" ödülü sahibesi olan CHP Milletvekili diyerek son dönemin yüzeysel özetini geçebilirim ya da saatler ve sayfalar harcayarak adım adım tüm meziyetlerini seve seve sıralayabilirim.

Ondan daha önce defalarca bahsettim (bknz: Benim Şafak Pavey'im), gün gelecek yine bahsedeceğim ama bugün size farklı bir şeyi, ona sarılmanın bana verdiği mutluluğu anlatmak istiyorum.

Okuyacaklarınızın içinde siyasal ya da ciddi meseleler aramayın. Bu kelimelerim tamamen genç bir kızın duvarında asılı olan postere bakarak daldığı hayallerle; fanatik bir futbolseverin galip geldikleri maç sonrasındaki coşku edasını taşıyor. (gülücük)

İçimden geldikçe ya da söylemek istediğim bir şey oldukça  Şafak Pavey'e bir yol bulup ulaşıyordum. O da mutlaka, geç de olsa, nazik bir yanıtla geri dönüş yapıyordu.

Günlerden 23 Mart 2012, Cuma - Sarılmam mümkün müdür?
Şafak'ın* internet üzerinden daha önce denk gelemediğim bir meclis k…
devam et...

Teşekkür Ederim

Resim
Değişim...
Ben ne çok değiştim. Büyüdüm, yaşadım ve tecrübe ettim.
Bugün bana hayatımdaki pişmanlıklarımı, keşkelerimi sorsanız hiç düşünmeden bir bir aklıma düşenleri anlatır size dilim. Kalemim ya da klavyem değil, dilim. Ancak, beni gören bir çift göze -bakan değil, gören- ve beni duyan, bir çift kulağa -duyan değil, dinleyen- anlatabilirim içimdekileri. 
Kendimi bildim bileli iyi niyetime güvenir, en çok bu özelliğimden ötürü benliğimi severim. Ben insanları olduğu gibi kabul eden, yargılamayan biriyim. Nasıl da yalan,  Nasıl da kandırmaca. Şöyle bir geçmişe baktığımda ne çok eleştirmişim yersiz yere insanları. Destek olmaya çalışsam da ne çok yaralamışım düşüncelerimle onları. Dışarıdan bakınca ne de kolay gelmiş bana kalıplaşmış doğrulara sığınarak akıl vermek. Şimdi o zamanki düşüncelerimi gözden geçiriyorum da, nasıl da yanlışmış bir olayın içine girmeden fikir yürütmek. İşte şimdi, tam da bu öz eleştiri yüzünden korkuyorum herkesten. Ben bile karşımdakine anlayış sunamıyorsa…
devam et...