Karmaşık


ilhamım geldi bu gece
aya bakarken güneşe şiirler yazacağım
buz gibi kar üzerinde yürüyüp ayaklarımı yanarken,
serin suların buharlaştığı bir hayal kuracağım.
bakır aynada kendimi seyre dalıp
sarı saçımla kara bıyık yapacağım
uykum gelmek istemezse ona kızmayıp,
insomnia'mı bağrıma basacağım.


Yorumlar

  1. Unknown01:57

    İlhamın gelsin her sabah
    güneşe bakarken geceye şiirler yaz
    ateşin üstünde yürürken üşüsün ayak parmakların,
    sıcak bir battaniyenin hayaliyle kal.
    Sonra da aynada kendini seyre dalıp
    gözyaşlarından gülücük yap.
    uykun gelirse ona hiç kızma,
    al koynuna, sarıl ve yat...

    YanıtlayınSil
  2. Nini Nileud02:01

    yeteneğini kullanıp benim yazımın altında benden rol çalıyorsun ama sen!
    :) teşekkür ederim, çok beğendim...

    YanıtlayınSil
  3. Unknown02:05

    Hayır, öyle bir niyetim yok :) Duygularınla duygularımı tanıştırdım, karıştırdım. Hepsi bu.

    YanıtlayınSil
  4. Nini Nileud02:08

    blogu ilk açtığım zamanlar "duyguların duygularımla; düşüncelerin düşüncelerim; kelimelerin kelimelerimle" tanışsın yazmıştım:)

    YanıtlayınSil
  5. Unknown02:10

    en güzel hemfikir olma şekli, farkında olmadan olandır :)

    YanıtlayınSil
  6. Anonim02:25

    yorum yazayım dedim ama, tatlı atışmalarınızı okudum çok hoş ya böyle atışmalara can kurban...

    YanıtlayınSil
  7. Nini Nileud02:29

    yazan herkese can kurban:)

    YanıtlayınSil
  8. Mia Wallace02:43

    gerçekten ilham gelmiş güzel de olmui canım nini :)

    YanıtlayınSil
  9. Nini Nileud03:00

    Mia'mm teşekkür ederim canımm!

    YanıtlayınSil
  10. Buz03:27

    Uyuku problemi bende de var ama benimki bu kadar yaratıcı değil :).

    YanıtlayınSil
  11. FFatiHH08:24

    hoşgelmiş.

    YanıtlayınSil
  12. Hande10:02

    Bol ilhamlar canım :)) bende uykum kaçınca kızmamayı becerebilsem güzel olur :)

    YanıtlayınSil
  13. Unknown10:13

    Ay a bakarken gözlerimde bir ışıltı
    Bu gece seninlemiyim diyeceğim ona
    Yorgun düşlerime bir tutam güneş olsun
    Ben sana bakarım varsın etimden yanıkları yolsun...

    Elimde kalem yüreğimde en soğuk rüzgarlar
    Ayaklarımda bastığım yerin batma hisleri
    Karıştım çözemem ki bu bilmeceyi
    Aya derimki yanayım dizelerimle güneşe atın beni...

    sevgilerimle ninicim:)))

    YanıtlayınSil
  14. Nini Nileud10:17

    *Buz,
    bende de hep bu kadar yaratıcı olmuyor:)

    *Kısaca Fd,
    hoşbulunmuş mu? ne mutlu^^

    *Hande,
    kızmayınca uyunabiliyormuş. dün anladım^^

    *Reçelim,
    nasıl mutlu oluyorum sizi böyle görünce anlatamam! bundan sonra yorumları şiir olarak istiyorum senden de=) ben bunları birleştiriyim mi ne yapayım? yüreğine sağlık!

    YanıtlayınSil
  15. Unknown11:06

    vay hatunum, oksimoronun dibine vurmuşsun. beğendim, güzel olmuş. eline sağlık...

    YanıtlayınSil
  16. deeptone15:03

    hımmm uyumuşsun sona.
    :)

    YanıtlayınSil
  17. agresif prenses15:20

    niniii,süpermiş senin şu ilham söyle de hiç gitmesin:)

    YanıtlayınSil
  18. Medanşeri20:33

    Çok güzeldi Nini, ilham hiç bırakmaz dilerim peşini. (:

    YanıtlayınSil
  19. Anonim21:09

    hoş bir sayfa...

    YanıtlayınSil
  20. Nini Nileud21:58

    *Deniz, iltifatını yerim^^

    *Deeptone, aynen:)

    *prensesimm, teşekkürler:)

    *Medanşeri, inşallah!

    *adsız, teşekkürler...

    YanıtlayınSil
  21. Blogger Bolat23:27

    İlhamınız bol olsun :)

    YanıtlayınSil
  22. jetlagis21:08

    İlhamın geldi bu gece,
    Açmadım kapıyı ona,
    Sen gibi ağırlayamamaktan korktum..Yüreğine sağlık.

    YanıtlayınSil
  23. Nini Nileud21:30

    Bolat, hepimizin:)

    Jetlagis, senin de cevabına sağlık:)

    YanıtlayınSil
  24. Aylak14:19

    İlhamı doldur gecelerine
    Gökyüzü gerdanlıklarını takmıştır
    Gölgeler yoktur artık
    Gürültü,egzoz kokusu yok
    Sûretsizlik, temsilsizlik
    Sessizlik,fısıltılar
    Seni ayakta tutmaya yetecektir
    Uyku
    Tüm bunları senden ç/alan bir hırsızdır

    YanıtlayınSil
    Yanıtlar
    1. Nini Nileud14:49

      Aylak,
      Çok sevdim^^
      hırsız Uyku! Gerçi bizim eve girmez oldu:)

      Sil

Yorum Gönderme

Sen de kelimelerini benimle paylaşabilirsin.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kalbi Kırılmış Kadın

Resim
kalbin kırıldığında neler yapabilirsin?

asil durmak istiyorsan ve becerebilirsen kendi kendini yemekten başka bir şey yapamazsın bir süre. bu iyi bir şey mi her zaman? hayır. 
zira bazen savurman gerekir içindeki nefreti. O kırgın, kırılmış cam kırıklarını saplaman lazım gelir bir bir camı kıranın iki kaşının ortasına. 
işe yarar mı? kısmen. 
tam olarak geçiremese de kırgınlığını, hafifletir yükünü. 
kıran mı? 
o hiçbir şey anlamaz senin saldırından, üstüne bir de suçlu çıkarsın.
sensindir onun hayatını zindan eden. herkes de bunu bilir kendisi böyle bildiğinden.
sonrasında bir de anlaşılmamanın kırgınlığı; damlaya damlaya küveti delen su damlası gibi. 

iyisi mi, kırıldığında aklına gelecek ilk şey "daha fazla kırılmayacağım, en azından aynı kişi tarafından" olsun.
derler ya herkesin sende bir kotası olmalı diye..
tamam işte. o kotaya bak, kıranı seç, yavaş yavaş indirge kotasını. 
kota dışına da yol ver. 
melankoli zaman zaman iyidir ama fazlası bünyeye zarar. işine yaramayanı, üstüne k…
devam et...

Kırmızı Karavan

Resim
Hayallerimiz olmadan yaşayabilir miyiz?
Daha minicik ellerimizle okul çantamızı kaldırmaya çalıştığımız zamanlarda başlarız hayal kurmaya.  Bir kız çocuğu, şehre gelen sirkin büyüsüne kapılıp akrobat olmak isterken, onunla aynı paraleldeki bir başka küçük kız, gözlerini kapatıp okula gidebileceği günleri düşler.
Düşler, düşler, düşler.
 Dil, din, yaş, ırk, cinsiyet... Hiçbir yafta önem teşkil etmez hayallerde.  İhtiyaçtan ya da büyüsünden dolayı yaratılır onlar insanların kendine özel dünyalarında.  Düşüncesi bile yeterlidir sahibini mutlu etmeye.  Üstüne bir de gerçekleşse...

Kırmızı karavan... Kırmızı bir kamyon hayalinin zamanla mutasyona uğrayarak vardığı nokta. Sahibesini özgür, huzurlu ve mutlu kılan küçük bir hayal.  Tüm dünyayı dolaşabileceği, içinde büyüttüğü insan sevgisine sevgi ekleyebileceği mütevazi bir dilek. Katlar, yatlar değil küçük kırmızı bir karavan Dayatılan'ın gönlündeki.
Onun özlediği,  küçüklüğünden beri hayalini kurduğu dünyaya açılan bir kapı aslında k…
devam et...

Nazım Hikmet Ran Sevgisi

Resim
Nazım Hikmet'in son zamanlarından...
& 
Vera Tulyakova & Bedri Rahmi Eyüboğlu



*** Bedri Rahmi Eyüboğlu, onu bırakıp da giden can dostu Nazım'ın ardından şöyle der: 
"Yiğidim aslanım burda yatıyor..."
şu sılanın ufak tefek yolları
ağrıdan sızıdan tutmaz elleri
tepeden tırnağa şiir gülleri
yiğidim aslanım burda yatıyor.


bugün efkarlıyım açmasın güller
yiğidimden kara haber verirler
demirden döşeği taştan sedirler yiğidim aslanım burda yatıyor.
ne bir haram yedim ne cana kıydım ekmek kadar temiz su gibi aydım hiç kimse duymadan hükümler giydim... yiğidim aslanım burda yatıyor...
mezar arasında harman olur mu onüç yıl hapiste derman kalır mı azrail aç susuz canın alır mı yiğidim aslanım burda yatıyor...
***

devam et...

Şafak Pavey: Sarılmak

Resim
Şafak Pavey...
Ondan bahsetmeye başlarken "Uluslararası Cesur Kadınlar" ödülü sahibesi olan CHP Milletvekili diyerek son dönemin yüzeysel özetini geçebilirim ya da saatler ve sayfalar harcayarak adım adım tüm meziyetlerini seve seve sıralayabilirim.

Ondan daha önce defalarca bahsettim (bknz: Benim Şafak Pavey'im), gün gelecek yine bahsedeceğim ama bugün size farklı bir şeyi, ona sarılmanın bana verdiği mutluluğu anlatmak istiyorum.

Okuyacaklarınızın içinde siyasal ya da ciddi meseleler aramayın. Bu kelimelerim tamamen genç bir kızın duvarında asılı olan postere bakarak daldığı hayallerle; fanatik bir futbolseverin galip geldikleri maç sonrasındaki coşku edasını taşıyor. (gülücük)

İçimden geldikçe ya da söylemek istediğim bir şey oldukça  Şafak Pavey'e bir yol bulup ulaşıyordum. O da mutlaka, geç de olsa, nazik bir yanıtla geri dönüş yapıyordu.

Günlerden 23 Mart 2012, Cuma - Sarılmam mümkün müdür?
Şafak'ın* internet üzerinden daha önce denk gelemediğim bir meclis k…
devam et...

Aydın BOYSAN

Resim
Nasıl da tatlı bir insan!
Kendi kanımdan olsa daha fazla sevemezdim, o derece vurgunum üstadımıza!
Büyük, küçük demeden herkesin karşısında saygıdan önünü ilikleyen bir insana vurgun olmamak zaten neyime! Hele ki bu devirde.

Kitapları, kitaplarında yer verdiği anıları...
Ne de güzel anlatıyor bir bir her şeyi. Okurken kendimi onun doğduğu yıllardan, bugüne kadar seyahat halinde buluyorum. Anıları anılarım, annesi annem, oynadığı oyunlar oyunum, yediği dayak dayağım oluyor... (Tabii ki Abanoz anılarına sadece seyirci kalıyorum :))
Anı demekle geçmemek lazım, her biri tarih dersi kıvamında okuruna bir şeyler öğretiyor, veriyor. Hele ki günümüzün gençlerinden biri olarak ben o zamanları hayretle okuyorum. Bir de hayata bakış açısı ve görüşleri; başarıları ve sitemleri... Herkesin, özellikle de genç neslin tanıması gereken biri.

Ve,
Rakı.

Aydın Boysan deyip de onun sohbetinden, rakı tutkusundan bahsetmemek olur mu hiç?
En büyük hayallerimden birisidir sofrasında oturup saatlerce onu dinl…
devam et...

Uzaylılarla İşbirliği

Resim
Geçen gün öyle bir şeyle karşılaştım ki, içim yandı; canım çok acıdı...   Neden mi?  Sahil kenarında yürürken önümde bir adamla kadın yol alıyordu. Adamın elinde parlak ve simsiyah tüyleriyle kocaman bir köpek. Öyle büyüktü ki, köpekle aynı pozisyonu alsam ebatlarımız eşitlenirdi. Yanındaki kadın da tasmayla dünya tatlısı, diğerine nazaran daha küçük bir köpek gezdiriyordu. Zavallının arka bacakları tutmadığı için ona tekerlekli bir düzenek kurmuşlar ve o şekilde diğerleri gibi hayatını, zor ya da eksik de olsa, idame ettirebilmesini sağlamışlardı. Engelli insanlar ve onların nahoş koşullarına olan özel ilgim nasılsa, aynı şekilde yol boyunca o köpek için de kara kara düşündüm. Bir kaza geçirdiği çok açıktı ve bu kaza sonucu doğasının getirdiği hiçbir hissiyatını dilediği gibi yaşayamıyordu. Koşamıyor, oyun oynayamıyor... Köpek bu, insana muhtaç. Anlatmak istedikleri varsa bile anlatamıyor, sadece çırpınıyor. ...

 Onlar önümde, ben arkada yol boyu devam ettik. Etrafta onlarca köpek d…
devam et...

Çocukluk Anıları

Resim
Kafamda bambaşka bir yazı yazmak vardı. Sonra kendimi çocukluk anılarımı anımsarken buldum...


  6 aylıkken emeklemeye başlamışım. İyi, güzel, hoş ama geri geri emeklemeseymişim daha iyi olurmuş. Annemler sırf doğru emekleyeyim diye en sevdiğim oyuncakları alır önüme koyarlarmış. Bense hiç istifimi bozmaz, küçük bir manevrayla popomu oyuncağa döner, yine geri geri oyuncağıma gidermişim.2 yaşındayken annem, kızım da baya geç kaldı diyerek beni lazımlığa alıştırma konusunda riskli bir karar almış. Riskli diyorum çünkü hikayenin sonunda cehennemlik bir evlat oluyorum.(üzgün) Kadın, al sen beni lazımlığa oturt ve artık bez yok de! Sen misin onu diyen, çaaat! Anneme tokadı patlatmışım. Ah sevgili babam, tuvalet ile karakter, cinselliği şekillendiren insan (Freud) yaşasaydı bana ne derdi adım gibi biliyorum ama sizinle burada paylaşmayı reddediyorum. Ben bebekken annem beni bir süreliğine anneannemlere bırakmış. -Bir süre dediğime bakmayın, iş için yurt dışı seyahatinden bahsediyorum, komşuy…
devam et...

Karısını Şapka Sanan Adam - Oliver Sacks

Resim
Psikoloji ve nöroloji ilişkisi...
İsterdim ki herkes adına araştırılası, önemsenesi bir bilim olsun bu, zira konuştuğum 10 kişiden 7'si bunun bilim olmadığını savunuyor. İnsanlar bilsin ki Psikoloji bilimi de en az teknoloji kadar işe yarar; kanser kadar korkulası bir kavram. Her geçen gün bir parçasını daha sindirdiğim bu alanda, şimdi size nörolojik bir rahatsızlıktan bahsetmek istiyorum. 
Peşin not: Öyle zor, öyle katlanılması güç bir durum ki, en korktuğum hastalık olan Epilepsi'nin bile önüne geçiyor...

Yüz Körlüğü (Prosopagnosia) Bu rahatsızlığın kurbanı olan bir insan (prosopagnostik), en yakını olan kişilerin bile yüzlerini tanıyamamaya başlıyor...
Hastalığının ilk evrelerinde çevresindekilerin suratının sürekli değiştiğine şahit olan prosopagnostik, yorgunluk ya da benzeri nedenlerden ötürü sanrılar gördüğünü sanır. Zamanla artan ve neredeyse her yeni karşılaşmada tanıdığı simalar yerine değişen suratları gören hasta paniğe kapılır.
Çünkü, öz annesinin bir gün öncesine …
devam et...

Züğürt Tesellisi

Resim
bu bir gönderme yazısı, araftan, hem de sana.

okuman ya da okumaman...
mühim olan bu değil.
zaten bana tüm bunları yazdırmanın telafisi,
bilmem kaç vuruş harfi okumanla olcak iş değil.
...

bunu oku istiyorum, oku ve bil halimi...
beklemediğim duygular hakim şu sıra bana:
hayal kırıklığı.
bir fikrin var mı bu duygumun nedeni hakkında?
...
gitmen benim için en doğru şeyken,
boşluğun var dünyamın bir köşesinde.
ne de çok sevdirmişsin bana kendini.
dostluğun mu aradığım yoksa sırtımdaki bıçak mı bana seni hatırlatan?
önemi kalmadı aslında,
ne de olsa hayal kırıklığım artık adınla yaşayan.
...
en çok da canımı ne yakıyor biliyor musun?
sen bu denli acımasızca beni kandırıp-
bir hiç uğruna beni sırtımdan vurup harcarken;
bir de kendimi bu kadar kaybolmuş hissetmeme sebep olmuşken,
ben oturmuş burada, bunca zaman sonra hala seni özlüyor,
güvendiğim birinin daha kaybına alışıyorum.
resmen büyüdüm derken  kendimi bir kez daha aptal hissediyorum.
aptal ve kötü kalpli,
yani herkes gibi...
...
d…
devam et...